Komplement czy przytyk?

Ostatnimi czasy pojawił się spot reklamowy, nowego programy vel reality show Polsat „TATA SAM W DOMU”. Zwabiona kolorową reklamówką stwierdziłam, a co tam – wysyłamy zgłoszenie. Jest nas 6, pozostawienie taty samego z nimi będzie niezłą przygodą.

Myśleliśmy, że w całym tym programie, chodzi o docenienie tatusiów. Pokazanie, że tata też daje radę z gromadką, że potrafi odnaleźć się w nowej sytuacji doskonale i dopasować do potrzeb dzieciaków.

Zgłoszenie wysłane, ankieta wypełniona, filmiki przedstawiające rodzinę nagrane. Wszystko pięknie. Przez telefon Pani producent wychwala, pieje. Rewelacja.

I co – nagle dostaję informację – „są państwo za fajną rodziną” !!! My poszukujemy rodzin, gdzie tata sobie nie radzi” – wszystko stwierdzone na podstawie kilku filmów (poniżej).

Co to znaczy za fajną?

Ano to, że tata ma za dobry kontakt z dziećmi, potrafi do nich mówić, a nie krzyczeć, umie zmienić pieluchę, przygotować obiad, baaaa nawet bawić się z nimi potrafi.

I tu jest pies pogrzebany – w tym wszystkim chodzi o wystawienie biednego taty na pośmiewisko milionów widzów. W sumie kontrowersja napędza oglądalność.

Jeśli pomyślicie, że wylewam żale bo nie dostaliśmy się do programu – to dobrze pomyślicie. Bo będąc „normalną” rodziną, gdzie podział obowiązków jest równy, a tata potrafi tyle samo do mama, jesteśmy skazani na porażkę telewizyjną.

Nie mamy parcia na szkło – tylko wolałabym usłyszeć „nie nadają się Państwo”, „szukamy innego profilu rodziny” – cokolwiek – ale nie, że jest się „za fajnym” i to nas dyskwalifikuje.

Trochę to zawiewa stereotypem. Tata pracuje, a mama zajmuje się domem. Tata w pracy, a mama koniecznie zaniedbana, w dresie i wałkach na głowie, siedzi w domu i stara się nie zwariować. I chwała im za to. Ale czy od tego stereotypu nie staramy się odejść współcześnie? Dlaczego tatusiowie są tak bardzo dyskryminowani jeśli chodzi o wychowywanie dzieci? Istnieje oczywiście gro mężczyzn, którym taka dyskryminacja się należy, ale co z tymi milionami, którzy są właśnie „za fajni”?

Na każdym kroku widzimy mamy: pokój dla mamy z dzieckiem, gazeta „Mamo to Ja”, urlop macierzyński (wiem, wiem jest już i tacierzyński – ale o ile krótszy od mamowego?). Sądowe walki o dziecko w większości przypadków kończą się na korzyść mam. Ojcowie niewiele mają w tej sprawie do powiedzenia. Nawet jeśli sąd „pozwoli” im się z dziećmi widywać – złośliwe mamy i tak znajdą sposób na utrudnienie tego i koniec końców tatuś z dzieckiem widział się nie będzie.

Powielamy schemat nawet w filmach – i to właśnie te filmy podobają nam się najbardziej – bo przecież można pośmiać się z tego „tatowego pierdoły”. To taka solo wersja filmu „Trzech mężczyzn i dziecko”. Nie podoba mi się to.

Nie walczę o totalne równouprawnienie, nie jestem skrajną feministką, ale z dyskryminowaniem tatusiów się nie zgadzam.

Dlaczego?

Bo ja trafiłam na cudownego Pana K. Najwspanialszego tatę pod słońcem. Od pierwszych godzin życia każdego z naszych dzieci, dzielnie się nimi zajmował, w takim samym stopniu jak ja. Dostosował swój tryb pracy, żeby być więcej w domu i pomagać przy całej czwórce. To on wstawał w nocy, jak ja byłam po cesarkach i podawał mi dzieci do karmienia. To on je kąpał, przewijał i ubierał jak mi sprawiało to ból. To on nadal to robi i nie narzeka. Potrafi z nimi rozmawiać, śmiać się i wymyśla najwspanialsze zabawy, które mamusie przyprawiają o szybsze bicie serca i stan przedzawałowy. Pan K wie co podać na biegunkę, jak zwalczyć gorączkę, jak rozszerzać dietę niemowlaka, jak zatrzymać wymioty u dziecka. Wie to wszystko co ja, a nawet więcej – bo ja np. nie znam genezy „Gwiezdnych Wojen”.

Do programu się nie dostaliśmy – chyba dobrze – bo Pan K nie zrobiłby z siebie pośmiewiska, a tym samym nie napędziłby oglądalności.

Tak na koniec – piszmy peany o mamusiach bo zasługują, ale jednocześnie opisujmy w nich i tatusiów bo nie są wcale gorsi od nas.

Pozdrawiam

Pani K

Poniżej filmiki, na podstawie których uznali nas za “za fajnych” :).

MARCEL

MACI

KRYSIA

HANIA