Co zniszczyły dzieci?

Mając dwadzieścia kilka lat urodziłam syna, pierwszego syna. Po 5 latach pojawił się kolejny, za rok córka, kolejny rok – kolejna córka. Urodziłam czwórkę dzieci…. i nasze życie zmieniło się całkowicie. W chwili przywiezienia pierwszego dziecka ze szpitala – zmieniliśmy się na zawsze.

Po blisko 10 latach od narodzin pierwszego dziecka uważam, że moje życie zostało wywalone do góry nogami. Wyprane na wszystkie strony.

Wiele młodych dziewcząt twierdzi, że nie chce mieć dzieci bo ciąża „zniszczy” ich ciała, a dziecko – ich życie. My matki możemy tylko pokręcić nosem i ubolewać nad ich młodzieńczą „ignorancją”, ale nagle okazuje się, że nasze życie również zostało „zniszczone”. Pojawiła się „nowa rzeczywistość”.
Co dokładnie „zniszczyły” we mnie moje dzieci?…

Moją młodość

Kiedy patrzę na zdjęcia siebie z przed paru lat – Wow, to tylko kilka lat, a co zrobiły? Teraz wyglądam na zmęczoną, mam siwe włosy, jestem „większa” … I kiedy patrząc, mam ochotę zbić lustro i wpaść w rozpacz, podchodzi do mnie któreś z dzieci, przytula się i mówi mi że jestem „taka piękna” – i to wystarczy. Ta „nowa ja” bardziej mi się podoba.

Moją potrzebę bycia perfekcyjną

Czas przed dziećmi to czas posprzątanego mieszkania, idealnego obiadu, wyprasowanego prania i umytych podłóg. To czas delektowania się posiłkami. To odeszło. Dom przez najbliższe paręnaście lat nie będzie idealny, podłogi nie pozostaną długo czyste, a ubrania 3 minuty po wyprasowaniu, będą zawierać sok malinowy – ale czy to ma znaczenie? Nie ma żadnego.
Czy to, że moje dzieci nie posilają się wyłącznie organicznym jedzeniem. Że zamiast stać przy kuchni i gotować wykwintne posiłki, czasami podpieram się „gotowcami” i serwuję wszystkim pizzę? Że ten czas na gotowanie, wolę poświęcić dzieciom. Czy to jest zbrodnia? Nie – bo moje dzieci uśmiechają się i mówią, że jestem idealna.

Moją spontaniczność

Z pewnością nie jestem już tą beztroską osobą, którą byłam zanim zostałam matką. Nie ma już tych niezaplanowanych randek w kinie, spotkań w kawiarniach. Nasz samochód jest wypełniony pustymi butelkami po piciu, starymi chrupkami i toną zabawek „na drogę”. Ostatnia wizyta w klubie, kilka tygodni temu, odbyła się razem z dziećmi (tak tak, nienormalni rodzice zabrali dzieci do klubu). Przestaliśmy być dziećmi – mamy dzieci.
Zmieniły się plany, potrzeby, rozkład dnia – wreszcie dorośliśmy.

Mój błogi sen

Hmmm sen, to takie odległe. Zdarzało się tak dawno temu. Potrafię teraz być wdzięczna, za te parę godzin snu, przygnieciona stopą Krysi i otoczona ramieniem Marcela. Bo to jest parę godzin błogiego spokoju i te malutkie stópki wcale mi nie przeszkadzają.

Mój spokój

Przed urodzeniem dzieci, żyłam w błogiej nieświadomości otaczającego nas świata. Wiedziałam co i gdzie się dzieje, ale wszystko było tak odległe. Tak bardzo nie dotyczyło mnie samej. Nagle stałam się świadoma. Mam najdroższe mi istoty, słodkie i niewinne osoby, które muszę chronić i przeprowadzić przez życie. Wiem, że świat nie kocha moich dzieci tak bardzo jak ja. Że ten świat dzielą z nami również wstrętni ludzie, czyhający na tych dobrych. Muszę chronić nasze dzieci przed złem całego świata, który mnie coraz bardziej przerażą.

Mój czas sam na sam

Momentami uwielbiałam być tylko “ze sobą”. Jednak spędzanie czasu „ze mną” to coś czego już nie doświadczam. Wszędzie gdzie jestem mam kogoś obok – nawet wizyty w łazience odbywają się w towarzystwie. Moje życie jest na zawsze połączone z tymi małymi osóbkami, a ja ich do życia potrzebuję.

Moje zakupy

Znacie to powiedzenie? ”jesteś matką, jeśli wchodzisz do sklepu z zamiarem kupienia sobie nowej rzeczy, a wychodzisz z masą rzeczy dla dzieci”. Tak właśnie to wygląda. TO nie jest przesadzone, ani przesłodzone. Każde zakupy są właśnie takie. To już nie jest czas kupowania butów, bo są „nieziemskie”, nawet jeśli nie mają mojego rozmiaru. To czas chodzenia w tym samym obuwiu drugi rok i zachwycaniu się piątą parą nowych dla córek. I tak ma być. Mi się to podoba. Jeśli przestanie – kupię sobie nowe buty.

Moją dietę

Ugotowaliście kiedyś coś bez próbowania? Ciężko. Jak gotuję dla dzieci – najadam się przy próbowaniu i dietę szlag trafia, bo w końcu obiadów light dla maluchów nie robię. Notoryczne “dojadanie” po dzieciach? Klasyka, bez której, żaden obiad się nie odbędzie.

Moje zagraniczne wakacje

To było tak dawno, że nie pamiętam. Ostatni raz gdzieś dalej byliśmy jak Najstarszy syn był malutki. I to by było na tyle. Nasze wakacje kręcą się zazwyczaj w Kołobrzegu. I wiecie co – dobrze mi z tym. Kołobrzeg jest piękny.

Moje randki z mężem

Wychodzimy, nawet często, ale zawsze mamy “przy sobie” chociaż dwójkę. Przez ostatnie kilka lat, sami wyszliśmy raz 🙂 do kina. Czuliśmy się jak nastolatki na pierwszej randce i to było piękne. Cieszyliśmy się każdą chwilą w swoim towarzystwie. Docenialiśmy każdą sekundę. To wszystko dzięki naszej małej czwórce.

Dzieci zabrały mi figurę, zdrowie psychiczne, czas, pieniądze i święty spokój, ale ta „zniszczona” ja to moja lepsza wersja. Nieidealna, nieprzerysowana – matka czwórki dzieci. Nie chcę innej.