Nadchodzą Święta! Kryć się!

Jako dziecko z niecierpliwością wyczekiwałam na 24 grudnia. Cieszyłam się na nadchodzące święta. Ubieranie choinki było jedną z największych przyjemności, a wyczekiwanie na pierwszą gwiazdkę wywoływało dreszcze emocji.

Niestety z czasem święta nabierały coraz to bardziej szarych barw. Mimo, że spędzaliśmy je rodzinnie, to cały przedświąteczny chaos skutecznie pozbawiał nas uroku samych świąt. Gdy dorosłam, zaczęły kojarzyć mi się z masą przygotowań, stresem, tłumem w sklepach i pośpiechem.

Obecnie okres Świąt to dla mnie czysty konsumpcjonizm, szał zakupów, nachalne reklamy. Ludzie zapominają w tym pędzie o najważniejszym, że ten czas powinien być poświęcony najbliższym.

„Czy zdążę kupić prezenty?”

Osobiście należę do osób, które w samej Wigilii nie widzą nic złego, ba! nawet ten dzień lubię. Problem pojawia się w okresie przedświątecznym. Pomimo codziennej pracy, stałych obowiązków, ogromu zajęć muszę znaleźć czas na kupienie prezentów, zaplanowanie „menu” i zrobienie w tym szale zakupów. Na samą myśl o czasie, jaki będę musiała spędzić w kolejkach mam ciarki. Jak pomyślę jeszcze o tych wszystkich „życzliwych ludziach”, którzy czasem mam wrażenie, że odwiedzają sklepy tylko po to, by się z kimś pokłócić, mam ochotę schować się pod kołdrą i wyjść spod niej 27 grudnia.

Może się mylę, ale wydaje mi się, że święta kończą się wraz z dzieciństwem. Magia i otoczka świąt jest piękna w oczach dzieci. To dla nich je organizujemy, to dla nich się staramy, to w ich głowach chcemy pozostawić piękne wspomnienia. Dla nas wystarczy ich uśmiech i poczucie, że właśnie te wspomnienia będą w nich najpiękniejsze. Dopiero jak stałam się dorosła, doceniłam mamę, która zadbała o właśnie takie wspomnienia dla mnie.

Święta są najbardziej dotkliwe dla osób samotnych. Wszechobecna komercja i zewsząd krzyczące reklamy, wywołują presję bycia szczęśliwym w gronie całej rodziny. Ludzie samotni oglądają przepiękne obrazki uśmiechniętych, wielopokoleniowych rodzin, przez co same narażają się na świąteczną depresję.

„Zastaw się a postaw się”

Nawet jeśli samotni nie jesteśmy, magię świąt zabija gorączka przygotowań. Pęd, tłumy to wszystko powoduje, że święta kojarzą mi się z okresem bardzo intensywnej „pracy”. Dodatkowym czynnikiem stresogennym, jest pieniądz. Każdego roku obiecuję sobie, że pod choinką znajdą się małe prezenty. Że nie pójdziemy w styczniu z torbami. Niestety każdego roku daję się ponieść świątecznej gorączce, a potem przez pół roku jestem na siebie zła, bo można było to załatwić nieco inaczej.

Ja wiem, że można poszukać alternatywy. Wyjechać na święta z kraju, z miasta – cokolwiek. Niestety – na takie spędzenie świat gotowa jeszcze nie jestem. Mimo całej mej „nienawiści”, magia świąt, którą widzą moje dzieci, ma dla mnie ogromne znaczenie i na tym tylko chce się w tych dniach skupić.

PS: Karpia nie jadamy! Choinkę mamy sztuczną, wielopokoleniową i stare babcine bombki.